ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ,ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΡΠΟΥΖΑ, ΤΣΙΑΡΑ, ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ & ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗ

2/7/09
EΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝ. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
& ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

ΘEMA: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ STAGE
Τα τελευταία δέκα χρόνια χιλιάδες εργαζόμενοι έχουν αποκτήσει εργασιακή εμπειρία μέσω των προγραμμάτων stage. Οι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα, πέραν των χαμηλών αμοιβών, που δεν τους διασφαλίζουν οικονομική αυτονομία, στερούνται ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ενώ αβεβαιότητα υπάρχει και για την έκταση των παροχών ιατροφαρμακευτικής και νοσηλευτικής περίθαλψης. Με δεδομένο ότι πολλοί εξ αυτών εργάζονται ακόμη και 5 χρόνια με ανανεωνόμενες συμβάσεις, εκτελώντας κατά κανόνα πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις υπηρεσίες του δημοσίου και των ΟΤΑ όπου απασχολούνται, νιώθουν ανασφάλεια για το εργασιακό τους μέλλον. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο κοινωνικό, καθώς αφορά σε χιλιάδες νέους ανθρώπους με γνώσεις και προσόντα, που αισθάνονται ότι βιώνουν μια ιδιότυπη εργασιακή ομηρία.
Μια πολιτεία που δαπανά πόρους για την επαγγελματική κατάρτιση ικανών στελεχών είναι αδιανόητο να μην τα αξιοποιεί στην δημόσια διοίκηση, που εξακολουθεί να χωλαίνει. Στο παρελθόν η πολιτεία προχώρησε στη μονιμοποίηση με το νόμο 2738/1999 2.500 εργαζόμενων με 16 μήνες προϋπηρεσία μέσω των προγραμμάτων stage στους ΟΤΑ.
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί:

1. Εξετάζετε τη δυνατότητα μονιμοποίησης των εργαζόμενων στα προγράμματα stage σύμφωνα με την προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση του 1999;
2. Προτίθεστε να μοριοδοτήσετε τους απασχολούμενους στα προγράμματα stage σε όλους τους διαγωνισμούς του δημοσίου;
3. Εξετάζετε την παροχή και στους απασχολούμενους στα προγράμματα stage όλων των ασφαλιστικών και ιατροφαρμακευτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων με ασφάλιση ΙΚΑ;

Οι ερωτώντες βουλευτές:

1. Μάξιμος Χαρακόπουλος
2. Καρπούζας Αντώνιος
3. Τσιάρας Κωνσταντίνος
4. Θαλασσινός Θαλασσινός
5. Σταυρογιάννης Νίκος


19/07/09
Ο βουλευτής της ΝΔ Μάξιμος Χαρακόπουλος δίνει συνέχεια στην πρωτοβουλία για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.
http://www.me.gr/radar/view/Mono-monimes-8eseis-mesw-ASEP-sto-Dhmosio*82195


28/7/09
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΖΩΗ ΣΕ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ «STAGE» :Το Σύνταγμα απαγορεύει μονιμοποίηση

Τις πρόνοιες του Συντάγματος και των σχετικών νόμων, οι οποίοι απαγορεύουν τη μονιμοποίηση υπαλλήλων προγραμμάτων «Stage», υπενθυμίζει ο υφυπ. Εσωτερικών κ. Χρ. Ζώης, απαντώντας στην ερώτηση 5 βουλευτών της ΝΔ, μεταξύ των οποίων και του Μάξιμου Χαρακόπουλου.
Συγκεκριμένα αναφέρει:
Σχετικά με την ερώτηση, με αριθμό πρωτ. 1285/17-09, που κατέθεσαν στη Βουλή οι βουλευτές κ.κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, Αντώνιος Καρπούζας, Κωνσταντίνος Τσιάρας, Θαλασσινός Θαλασσινός και Νίκος Σταυρογιάννης με θέμα: «Επαγγελματική αποκατάσταση των εργαζομένων στα προγράμματα StagE», σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:
Αναφορικά με την πρόταση μονιμοποίησης ή μετατροπής της σχέσης των εργαζομένων με προγράμματα stage σε σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, όπως είναι γνωστό, από τις διατάξεις του άρθρου 103 παρ. 8 του Συντάγματος, απαγορεύεται η με νόμο μονιμοποίηση ή μετατροπή
συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή συμβάσεων
μίσθωσης έργου σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου.
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 24 του ν.3200/2003, για την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 17,18 και 21 του ν.2190/1994, όπως ισχύουν, ως χρόνος εμπειρίας θεωρείται και η συμμετοχή στα προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας (STAGE)του Ο.Α.Ε.Δ.
Επίσης σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 18 του ν. 2190/1994 όπως αντικαταστάθηκαν με την παρ. 1 του αρθρ. 2 του ν. 3320/2005 (ΦΕΚ 48/Τ.Α723-2-2005) και όπως ισχύουν, «αν ο χρόνος της αποκτηθείσης εμπειρίας σε καθήκοντα της ίδιας ή παρεμφερούς ειδικότητας με αυτή της προκηρυσσόμενης θέσης, διανύθηκε σε Υπηρεσίες του Δημοσίου, σε ΝΠ.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. πρώτου ή δεύτερου βαθμού σε Ν.Π.Ι.Δ. του δημόσιου τομέα της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 2190/1994, όπως ισχύει, ή σε φορείς της παρ. 3 του αρθρ. 1 του ν. 2527/1997 και είναι αθροιστικά, ίσος ή μεγαλύτερος των είκοσι τεσσάρων μηνών, ο αριθμός των μονάδων για το κριτήριο της κατά τα ανωτέρω αποκτηθείσας εμπειρίας προσαυξάνεται κατά 50%. Για την εφαρμογή του προηγουμένου εδαφίου,
προσαύξηση στη βαθμολογία για το κριτήριο της εμπειρίας συνεπάγεται και ο χρόνος συμμετοχής σε προγράμματα που χρηματοδοτούνται από εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους ή συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία, δυνάμει προγραμματικών συμβάσεων ή κοινών υπουργικών αποφάσεων, υλοποιούνται στους
Ο.Τ.Α. μέσω δημοτικών ή κοινοτικών επιχειρήσεων ή ανωνύμων εταιριών της τοπικής αυτοδιοίκησης». Σημειώνεται ότι με την παρ. 2 του άρθρου 2 του 3320/2005, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.3 του άρθρου 11 του ν.3613/2007 (ΦΕΚ 263/Α 723-11-2007) «Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται για την αξιολόγηση υποψηφίων, οι οποίοι θα συμμετάσχουν σε διαδικασίες διορισμού ή πρόσληψης του παρόντος άρθρου, βάσει προκηρύξεων που θα εκδοθούν μέχρι την 31-12-2010 και για χρόνο εμπειρίας που αποκτήθηκε από το 1990 μέχρι και την ημερομηνία έκδοσης κάθε προκήρυξης, με εξαίρεση την πλήρωση θέσεων των ΚΕΠ για τις οποίες δεν ισχύουν οι χρονικοί περιορισμοί της παρούσας παραγράφου».
Για τα θέματα που αφορούν στα ασφαλιστικά και ιατροφαρμακευτικά δικαιώματα των συμμετεχόντων στα εν λόγω προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας (STAGE), αρμόδια να σας απαντήσουν είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας και το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Ο Υφ. Εσωτερικών
Χρήστος Ζώης

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ
Παρόμοιες ερωτήσεις έχουν κάνει και οι Βουλευτές Λιβανός (Αιτωλοακαρνανίας) & Μπαντουβάς (Ηρακλείου).Άς περιμένουμε την απάντηση και σε αυτές, άν και όπως βλέπετε ..Πολιτική Βούληση για τη μονιμοποίηση μας δεν υφίσταται.
Δείτε τις αντίστοιχες ερωτήσεις εδώ:
http://stageunion.blogspot.com/2009/07/blog-post.html
http://stageunion.blogspot.com/2009/07/blog-post_5976.html

Η δική μας απάντηση προς τον κ.Ζώη και τη Ν.Δ. είναι:
Αν και δικαίως είμαστε πολύ κακόπιστοι απέναντι στους πολιτικούς,ειδικά μετά από 4 χρόνια πολιτικής ομηρίας και της απαράδεκτης εργασιακής κατάστασης την οποία βιώνουμε, δε περιμέναμε να απαντήσετε στην ανωτέρω ερώτηση με αυτές τις κοινοτυπίες και υπεκφυγές.
Του Αρθ.103 του Συντάγματος που επικαλείστε για τη μη μονιμοποίησή μας, είναι προγενέστερος και υπερισχύει ο Ν.2112 του 1920,(ο οποίος απαγορεύει την κάλυψη πάγιων & διαρκών αναγκών με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, στο βασικό νομοθέτημα που καλύπτει τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 1999/70, για την εργασία ορισμένου χρόνου και περιλαμβάνει και τις περιπτώσεις όσων εργάστηκαν «έστω και μία ώρα» για την κάλυψη πάγιων αναγκών) και η οδηγία της Ευρωπαικής Ένωσης , η οποία υπερισχύει και των αναθεωρήσεων του Συντάγματος των χωρών Μελών.
Απόδειξη αυτού είναι ότι και οι μονιμοποιήσεις με το ΠΔ 164/2004 ήταν μεταγενέστερες της αναθεώρησης του Συντάγματος.Άλλωστε αυτή τη σπουδή εφαρμογής του Αρθ.103 δεν την έδειξε το Υπουργείο Εσωτερικών και η Ν.Δ. γενικότερα για τη μονιμοποίηση των σχολικών φυλάκων (με σύμβαση κατάρτισης)το 2004 , των Εργασιακών Συμβούλων του ΟΑΕΔ το 2008 των ΚΕΠ(οι οποίοι ΚΕΠ & ΟΑΕΔ είχαν διοριστεί επι ΠΑΣΟΚ και μονιμοποιήθηκαν επί ΝΔ!!)και προσφάτως των δασοπυροσβεστών,ούτε το ΠΑΣΟΚ με το Ν.2738/99 για τη μονιμοποίηση των 2500 stage στους ΟΤΑ, λίγο πριν τις εκλογές .
Όσο για την περίφημη προσαύξηση του 50% που διατυμπανίζεται ότι έχουμε έναντι των υπολοίπων υποψηφίων μέσω ΑΣΕΠ, τη θεωρούμε και είναι δώρο άδωρον μιας και εκτός από εμάς την ίδια προσαύξηση παίρνουν περίπου 50000 συμβασιούχοι (από το 1990 έως σήμερα) ενώ οι θέσεις που προκηρύσσονται μέσω ΑΣΕΠ εκτιμούμε ότι δεν υπερβαίνουν τις 1000 το χρόνο.
Με αυτή τη λογική και αυτό το ρυθμό λοιπόν θα πρέπει να περιμένουμε 50-60 χρόνια για να απορροφηθούμε όλοι(ενώ ταυτόχρονα θα βγαίνουν καινούριες γενιές συμβασιούχων και «καταρτιζόμενων» ή όπως αλλιώς θα «βαφτίσουν» τα stage μετά από εμάς)για να εξαργυρώσουμε την «πολύτιμη» προϋπηρεσία που με μεγάλο δικό μας κόστος αποκτήσαμε στο δημόσιο.
Επειδή όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν, είμαστε γνώστες των πολιτειακών πραγμάτων και των κινήσεων - νόμων των εκάστοτε κυβερνήσεων, είναι εμφανές ότι όχι μόνο ικανοποιημένοι δεν είμαστε, αλλά νοιώθουμε απογοήτευση και αγανάκτηση από τέτοιου είδους απαντήσεις που προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας και μας αναγκάζουν να αναζητήσουμε άλλους τρόπους για να κάνουμε περισσότερο αντιληπτά αυτά τα συναισθήματά μας...